از انیشتین خواستند که تعبیر ساده ای از قانون نسبیت ارائه کند که چنین گفت:

 وقتی دستت رو روی بخاری داغ می زاری یک لحظه هم برات ساعت ها می گذره و وقتی که یک شب با محبوبت خلوت کرده ای تمام شب برات مثل یک لحظه می مونه.

دیگه از این ساده تر نمیشه نسبی بودن زمان را شرح داد.

می گن وقتی به ستاره ها نگاه می کنی داری چند میلیون سال پیش رو می بینی. حالا اگه به چند ستاره با فاصله های مختلف نگاه کنی داری زمان های مختلف رو در یک زمان نگاه می کنی.

حالا فرض کنیم بشه سرعت نور رو که از یک ستاره متصاعد می شه کمتر یا بیشتر کرد. بنابراین اگه امکان عکس گرفتن از این تصاویر باشه یعنی ما می تونیم تصاویر زودتر را که با سرعت نور کمتر می رسند دیر تر ببینیم . و یه جورایی مثل فیلم ضبط شده می شه که اول هر جاشو دوست داشتیم می بینیم.

آیا پارادوکسی وجود دارد؟

ثابت شده که هر جسمی بیش از سرعت نور حرکت کنه تبدیل به انرژی میشه و ثابت شده که سرعت نور بسته به جرم ماده ای که از کنارش می گذره می تواند کمتر بشه.

مثلا در سیاه چاله ها نور می تواند کند ، منحرف و یا حتی گم بشه.یعنی اگه شما توی یک سیاه چاله زندگی کنی می تونی زمان رو در گذشته متوقف کنی و یا آینده رو ببینی.

جالب اونجایی هست که زمان با انحنای نور منحنی می شه. شاید بشه آینده رو به گذشته وصل کرد؟.

یعنی به جای اینکه روی بردار مستقیم زمان حرکت کنیم می تونیم روی دایره زمان حرکت کنیم. اون موقع دیگه گذشته و آینده معنی نخواهد داشت!.